UV-Vis-spectroscopie is een wetenschappelijke techniek die wetenschappers gebruiken om informatie te verkrijgen over verschillende materialen. Het is superhandig omdat het wetenschappers vertelt waar spullen van gemaakt zijn door hoeveel licht het absorbeert. Deze techniek is gebaseerd op het richten van een lichtbundel op een materiaal en het meten van hoe het licht zich gedraagt als het erop valt. (Wanneer het licht op het materiaal valt, wordt een deel ervan geabsorbeerd door deeltjes die elektronen worden genoemd en die de substantie vormen.) De lichtenergie zorgt ervoor dat de elektronen naar hogere energieniveaus springen. Weten hoe deze elektronen bewegen, kan wetenschappers waardevolle informatie geven over de substantie, inclusief hoe verschillende chemicaliën zich gedragen en hoe ze kunnen worden toegepast in vakgebieden zoals geneeskunde, milieukunde en materiaalkunde.
Wetenschappers gebruiken doorgaans UV-Vis-spectroscopie om te onderzoeken of en welke chemicaliën er in een monsterstof zitten in een laboratoriumomgeving. Ze doen dit door licht van verschillende kleuren of golflengtes op een monster van de stof te laten schijnen. Vervolgens registreren ze hoeveel licht er door het monster gaat versus hoeveel licht het absorbeert. Dit proces stelt hen in staat om een specifieke foto te maken, een absorptiespectrum genaamd. Dit spectrum toont de lichtabsorptie en -transmissie door het monster. De specifieke kleuren die worden geabsorbeerd, zijn afhankelijk van de structuur van de stof, dus dit absorptiespectrum geeft nuttige informatie over waaruit het monster bestaat.
Hoewel het idee van UV-Vis-spectroscopie ingewikkeld lijkt, heeft het in feite talloze praktische toepassingen in ons dagelijks leven. Deze methode kan bijvoorbeeld door artsen worden gebruikt om hormoon- of vitamineniveaus te bepalen wanneer hun niveaus rechtstreeks in het bloed of de urine van een persoon worden gemeten. De WHO maakt dit erg belangrijk voor het begrijpen van de gezondheid van een patiënt. Het kan wetenschappers ook helpen bepalen of er schadelijke materialen, zoals verontreinigende stoffen, in water of grond zitten. Dit helpt om onze omgeving veilig en schoon te houden. Om kleine deeltjes (zoals op nanoschaal) in materiaalkunde te bestuderen, evenals zonnepanelen, lasers, enz. wordt UV-Vis-spectroscopie gebruikt. Dit stelt onderzoekers in staat om verschillende verbindingen en hun mechanismen te bestuderen.
Er zijn veel mooie tinten van kleur: blauw, groen, oranje, geel, rood, violet. Deze kleuren zijn te danken aan de structuur van de substantie en de rangschikking van de elektronen. De elektronen van een kleurrijke verbinding springen naar een hoger energieniveau wanneer er licht op valt. Dit creëert een gat of opening in het molecuul. De opwinding van de elektronen beweegt in en rond het molecuul en zorgt voor een specifieke kleur licht die wordt weerkaatst door de verbinding. Wetenschappers kunnen meer leren over de elektronische structuur van de substantie door deze kleuren te bestuderen en hoe deze in verschillende toepassingen kan worden gebruikt.
UV-Vis-spectroscopie kan ook worden gebruikt om de elektronische structuur van verschillende moleculen en materialen te bestuderen. Er zijn verschillende soorten licht, waaronder UV-licht (ultraviolet), zichtbaar licht en infrarood licht. UV heeft de kortste golflengtes en heeft daarom een hogere energie. Aan de andere kant heeft infrarood licht langere golflengtes en minder energie. UV-Vis-spectroscopie: Met UV-licht kunnen wetenschappers de eigenschappen van de stoffen nauwkeurig onderzoeken. De absorptie van ultraviolet licht kan chemische veranderingen in zijn kielzog achterlaten en vrije elektronen laten migreren naar verschillende punten op de energieladder. Door het licht te onderzoeken dat ontstaat na deze verandering, kunnen de wetenschappers de elektronische structuur van de stof die ze bestuderen, beoordelen.
Copyright © Shanghai Labtech Co., Ltd. Alle rechten voorbehouden