glaselektrode pH-sensor

Heb je je ooit afgevraagd hoe wetenschappers bepalen of een drankje zuur is, zoals limonade, of zoet, zoals frisdrank? Dit gebeurt met een speciaal hulpmiddel dat een pH-meter wordt genoemd! Hiermee kunnen we bepalen of een vloeistof zuur is (een zure smaak heeft) of alkalisch (meer als zeep aanvoelt). De pH-sensor met glaselektrode is een van de meest gebruikte pH-meetinstrumenten. Deze sensor is cool omdat hij hele kleine moleculen in de oplossing kan detecteren, bekend als waterstofionen. Wanneer hij deze ionen detecteert, transformeert hij die gegevens in getallen die op een scherm zichtbaar zijn. In dit artikel bespreken we de werking van de pH-sensor met glaselektrode, de voordelen, nadelen, toepassingen en het juiste gebruik van de sensor om nauwkeurige metingen te doen.

Een pH-sensor met glaselektrode lijkt enigszins op een buisvormig stuk dun glas. In deze buis bevindt zich een speciale vloeistof, een elektrolyt, met een dunne draad die erdoorheen loopt. De buitenkant van de draad is bedekt met een speciale laag glas waarmee verschillende vloeistoffen kunnen worden getest. Als u de glassensor in een vloeistof plaatst, raken de kleine waterstofionen in die vloeistof het glas aan. Dit contact veroorzaakt een energiepotentiaalverschil tussen de binnendraad en het buitenste glasoppervlak. De pH-meter kan dit signaal lezen en weergeven, aangestuurd door het energieverschil. U wordt getraind in het bepalen van de pH-waarde van de vloeistof op het scherm.